Roman değil kitapsız bir gerçek

◇Neden bir kitap yazmak istediniz?

Adını koymadan romanlarım son bulmasın,yaşandıktan sonra adı konulan değilde yeni doğmuş bir bebek gibi adı konulduktan sonra yaşayan olmak için. Hayat hikayemin bittiği değilde yeniden başladığı bir mertebe olması dileğiyle istedim. Hem ne demiş felsefi düşünür ; sanat sanat içindir.. 

◇Hayat yolculuğunu nasıl tamamlarsınız ve bu yolculuğun sonunda hedefleriniz nelerdir? 

Önsöz ile sonsöz arası olup biten herşey yani bir kitap kadar bütün yaşam hükmüm.Masal olsa mutlu sonla biteceğini kesin olarak söyleyebilirdim.Belirsizlik her zaman olayların sürekliliğini getirir.İnişli çıkışlı bir atan kalp grafiği gibi evren beni nasıl kurguladı yaşayıp görüp yazıcağım. Taki o inişli çıkışlı çizgi düz çizgi olana kadar.. 

◇Yazmaya ne için başladınız hangi 

duygular içerisinde yazıyorsunuz? 

Ben var bir benden gayrı elim kalme değilde divite gidiyor, klavye değilde mürekkep haz veriyor.Kan gibi akışkan olduğundandır belki bu kadar çekiciliği.Hangi duygularla yazdığımı bilsem bu konumda olamazdım diye düşünüyorum.Bilmeden kendimi sayfa sonu bir cümlenin noktasında buluyorum.Pardon pardon o satırlarda ben bulamadığım kendimi arıyorum. 

◇Kitaplarla olan ilişkinizi nasıl tanımlarsınız, hangi tür kitaplar ve hangi yazarlar daha fazla ilgi alanınızda? 

Kitapların sarjı birmiyor mesela, ansızın yok olup gitmiyorlar, buldukça kaybettiğim yürüdükçe uzayan yolum bu serüven. Başlı başına bir kitap olan ben, tür türü sevmezmi yahu.Oğuz Atay , Zülfü  Livaneli , Nazan Bekiroğlu üçübir aradam.

◇Hayat hikayeniz ile yazdıklarınızın ilişkisi nasıldır? 

Değerli okuyanlar az ve öz anlatmak gerekirse ben roman yazmıyorum roman yaşıyorum.Hayal gibi bir gerçek yaşanılanlar.Kurgulasan bile bu kadar olamazdı dedirten türden bir hikayem var. Bir rumuze ile açıklanırsa kendi hikayemin Manolyasıyım ben.Hikayesinin kahramanını bulan değilde , hikayesinin kahramnı olanım.Nasılmı? Şu satırlarla anlatıyım sizlere ; senki sümbülsün leylaklaştın ama haklı olarak Manolya olmayı her zaman yatsıdın Elifsin 

sen anısın ve geliceksin, gerçeksin ve düş, şiirin takma adı devrimin ağaç altısın...

Kısacası böyle başlıyor hikayem romanımı tamamlayıp sizlere sunucağım en kısa sürede. 

◇Bir kelime veya birer cümlelik tanımlar eşliğinde; en sevdiğiniz eşyanız, sizi en mutlu etcek şey, keşke tekrar yaşasaydım dediğiniz olay? 

Benim için hiçbir zaman en olmadı.Tek hayatım var ve tek seçimim.Bu yüzden en sevdiğim hayat yok yani gizemli dünyamda tesadüflerle yaşamımı sürdürğüm büyük şaşkınlıklar ama ufak mutluluklarda kendini arayan bir benliğim.Yine rumuze olarak Maria Magdelena (gerçek dost demek) Megaloman (üst düzey kişilik demek) kendileri en büyük ilham kaynağım oldu M serim çıktığı zaman kendileriyle tanışmıs olucaksınız.Her yazının kurgudan değilde bir kilim misali harf harf hece hece gözyaşı gözyaşı dokumaktır anlamı. Bir yazar için roman dokumak güzel bir tabir olsa gerek.Keşkeler büyük pişmanlıklar getirir .Getirenin götürmemesi için keşkelere yer vermemek en doğrusu olacak.Tavsiye ederim sizlerede...