Şiir

İNSANLIK NAMINA

Enaniyet ihsas düştü mütedeyyin yüreklere...

İHANETİN BAHANESİ YOKTUR

Hayatımızı aşkımızı her renkleriyle, güzellikleriyle bizi yaşamaya yaşatmıştım

PRANGA

Renkleri ararsın sevdanın sözlerinde...

Bu Ev, Bu İl

Bu Ev, Bu İl

Oysa…

Hükümsüz yargıların koğuşunda doğar benim gündüzüm,

NAAT

NAAT,

Yar Olmak Varken

Yar Olmak Varken

Gözlerimden Gör

Vardığında yanına , gözyaşlarıyla gülünü koklayan; Aciz varlıktır insan.

Aşk , Aşkın Sonudur

aşkın sonudur aşk

Kime Güvensem

Kime Güvensem

Belki birgün

Belki bir gün...Sen gidemezsin benden..Ben giderim senden.

Işıksız Kaldım

Işıksız Kaldım...

YAŞAMAK

şiir, ciddiyet, hayal

ADINI HATIRLAYAMIYORUM

Telafisi olmayan aşkını

ŞİİR YASASI

Şiir

KİMSESİZ KALDI

kimsesiz kaldı