SONBAHARA İTHAFEN

Nedir bu yüreğimin feryadı

Eylül böyle, ekim böyle, böyle kasım

Şiir dediğin değil mi yaraya tuz basmalı

Ahlar bir ucundan bir ucuna dünyanın

Ağır ağır yanan ziyalar gibi ışığın

Ve bir delikten bile daha oyuk

Başı hatıralarla dolu bir ihtiyarın

Gözyaşları hangi mevsim son bulacak

Mezarında deve dikeni ısırganlar açacak

Kimdir bu cama vuran görünmez el

Ortalığa kim döktü beyaz sürgünü

Her sonbahar içimde nedensiz filizlenen

Umuduma ilk kurşunu kim sıktı

Nedir bu yazmak gayretim sancılarımı

Kime bırakacağım bu kadar acı kelamı

Tan ağırana kadar kime saklayacağım

Ağzımda bir küfür gibi haksızlıklarımı

Kime püskürteceğim bir çırpıda ve acımadan

Eylül böyle, ekim böyle, böyle kasım

Fâni dediğin biraz da gamsız olmalı.