BENİM ADIM TOPRAK
Kendi gözümden toprak denince bana ifade ettiği şeyleri ele aldım.
Negatif-pozitif, bir ucu artı diğeri eksi ancak birlikte bir bütün olanım ben, annesinin çocuğunu açlığından attığı çığlıkları dindirmek için vücudunun süt üretip beslemesi gibi seni ve bir çoğunuzu besleyenim ben, önce besleyip büyütürüm sevgine şefkatine bütünüyle karşılık veririm yeter mi peki ? Yetmez! En sonunda ise daha doğmadan anne rahmindeki seni koruyan kollayan zar gibi son nefesinde bağrıma basıp korup kollarım seni... Kim miyim ben? Benim adım toprak, kimisine vatan,kimisine mezar, kimisine bayram, kimisine muharebe meydanı ama en çok senin kadar dünyalıyım ben. Bu sistemin bir parçasıyım yetim koyup susuz bırakma, üstüme basıp geçme öylece benim. Benim adım toprak ben senim, senin annen, baban, deden ve bütün atalarınım çünkü hepsini bağrımda sakladım sen büyürken onların gülüşüyle yetiştirdim meyvemi ve sebzemi. Benim adım toprak , çocuklarım beni hatırlasın, kimsesiz bırakmasın. Kararmış ve pürüzlü, yaşlanmaya yüz tutmuş varlığımın tek isteği budur.
Tepkiniz nedir?
