İLK GÜN

İlk gün
O sevdiğin çikolata kadar tatlıdır beraber geçirdiğin zaman. Tadı, kokusu, sende bıraktığı o güzel his. 
Bunlar seni yeniden sen yapar. 

Tekrar benliğine kavuşursun. Zevk alırsın en sevmediğin şeylerden bile. 
Kalbin göğüs kafesine sığmaz. 

Yerinde durmaz. 
Sen yerinde duramazsın. 
İşte anca böyle anlatılabilir. 

Ve bence bu duygulara en güzel eylüller yakıştı. 
Eylüller anlam verdi. 
Yapraklar döktü ama yerine bir çok mutluluk bıraktı. 
Kalplerde unutulmayacak güzel izler bıraktı. 
Aylar geçerken beklendi. 
Yıllar geçtikçe kutlandı. 
Peki ya sonra ne oldu? 
Unutulmak için yer arandı. 
Unutulmaya mecbur kaldı. 
Bu eylüle yapılmamalıydı. 

O değerliydi, duyguları, havası, varlığı dâhi farklıydı. 
Eylüle bunlar yapılmamalıydı. 
Eylül sonsuzdu. 
İnsanlar sonlu. 
Bir yaprak tanesi gibi düşüp yok olacaklarını zannettiler