Kağıt Helva Gibi
Aşk, belki de kağıt helva yemek gibiydi...
Kâğıt helva gibi pul pul dökülen duygular, parmak uçlarıyla toplanarak tadılır. Bir dikkat bir özen vardır, tek bir parça bile israf olmasın diye...
Isırılan kâğıt helva gibi yavaşça ezilen kalpler var, köşeleri gibi saman tadı veren.
Biraz sabredince, ısırıklara devam edince tatlı kısmı gelir damağımıza, daha çok ezdiğimiz kâğıt helvadan.
İşte o sabır, ezilen kalplere de bir tat verir, daha çok ezilmeleri için...
Aşkın tadı belki de ezilerek çıkıyordur? Ve en çokta edilen sabırdan sonra gelen tatla...
Tepkiniz nedir?