Kazayla Ölmek

Ölüm kalbimi ele geçiriyor gitgide. Minik bir kızın çığlıkları yankılanıyor kalbimin her köşesinde. Bir trafik kazası gibi. Olay yeri güya güvenli ve paramedikler gelip kurtarmaya çalışıyor kazazedeleri. Oradaki siyah kodlu bir hastayım ben. Çabaya ihtiyaç duyulmayan ve öylece bırakılıp diğer hastaya geçilen. Olay yeri güvenli mi cidden? Kimse elimden tutmayacak mı ben öylece ölüp giderken? Nabız ve solunumu alınamıyor. Ruhuma bakın diyemiyorum. Orada bir yerlerde hala canlı birkaç parçam var diye haykıramıyorum. Anlatamıyorum kendimi. Kaybediyorum gittikçe son kalan ruh parçamı. Buraya kadar mıydı yani her şey? Siyah kod diyip bir ceset torbasına konmamı mı izleyecek herkes? Evet öyle mavi frezya. Sen de kaybedilenlerdensin artık. Her sene sadece bir gün hatırlanacaksın. Kimsenin en büyük acısı olacak kadar değer görmedin ve görmeyeceksin. Es geçilen bir hayattı seninkisi. Es geçilip yok sayılan, hatalarla dolu bir kadınsın. Ölüm en çok da sevilmemenin kendini hatırlattığı zamanlarda geliyor aklına, biliyorum. Seni ancak ben anlıyor ve en çok ben dinliyorum. Seni en çok ben seviyorum. Ben ölüme terkedilen ruhunum mavi frezya. İçimdeki cılız sesle tekrar tekrar konuşuyorum. Kimsem yok biliyorum. Yanıma yaklaşan görevliler alıyor bedenimi ve ceset torbasına koyup tekrar yaşatıyorlar bana karanlığı. Her gece onsuz uyuyamadığım karanlık şimdi beni korkutuyor. Üşüyorum. Vücudumda kendini belli eden ölüm katılığı var. Morarmaya başlamış parmaklarım neden hala yazmak istiyor? Bilmiyorum. Saçma sapan cümleler bunlar aslında. Birbirinden ayrı düşmüş kelimeler feryat ediyor benliğimde. Sayfalarca saçmalamak istiyorum. Boğaz ağrım oldukça belirgin ve beni kaza yerinden gerçek hayata çekiyor. Kulağımdaki müzik kendi kendime kalmamı istiyor. Düşüncelerimse kendi kendime kalırsam intihar edeceğimi söylüyor. Edemeyeceğimi biliyorum. Sadece bundan emin bile olabilirim. Haykırmak istiyorum fakat tahriş olmuş ses tellerim buna izin vermiyor. Son sözlerimi ruhuma ithaf etmek istiyorum: ' Seni seviyorum kayıp ruhum. Sırf sen varsın diye yaşıyorum.'