KİMSE(SİZLİK)
Kimsesizlik
Küçük bir köprüden geçiyor yalnızlığım.
Sabah ve akşam kalabalığına inat.
Çocuk, balonunu uçuruyor yüreğime.
Sonra , arabalar geçiyor beynimden
Bıraktıkları insan izlerine içerliyorum.
Kimsesizliğime inat yaparcasına.
Kalbime koşuyorlar gürültülü ve sorgusuz.
Taşlar atıyorum denize, sektirerek.
Bir balıkçı geçmişimi koyuyor kovasına.
Misinanın ucundayım belkide.
Dalıyorum geleceğin derin sularına.
Dost yüzlü , karanlık çehreler var ellerimde.
Tırnaklarımı taşlarda törpülüyorum.
Ay batıyor, güneş yine doğuyor.
Ya ben.
Aynı köprünün üstünden.
Kimse olmak için koşuyorum.
Tepkiniz nedir?
Beğen
4
Beğenmedim
0
Sevdim
0
Eğlenceli
0
Sinirli
0
Üzgün
0
Vay
0
Gülbeyaz Gürsoy
Uzun yıllardır devam eden bir yazma yolculuğu.
Nazarımda her hayat bir hikaye, her duygu hayata açılan bir yol.
Karadeniz
Ziraat Mühendisi
Kişisel gelişim konularında iyi bir araştırmacı ve eğitmen.
