Umut

Geçmişi, çocukluğu ve adı çalınan bir kız çocuğunun çığlıklarını kaldırabilecek misiniz? Bu Umut'un çocukluğunun gözyaşının hikayesi, bu Umut'un yaralarının sarılma hikayesi.

Ocak 3, 2022 - 23:42
Ocak 3, 2022 - 23:42
 0
Umut

Küçük kız üşüyordu.

Soğuktan titreyen bedenine tezzat üzerinde incecik bir tişört ve eskimiş olduğu her halinden belli olan yırtık bir kapri vardı.

yoldan geçen insanların acıyan bakışlarına rağmen küçük kız başı dik bir şekilde yola bakıyordu. Soğuk havaya karışan nefesi buhar olarak gökyüzüne çıkıyordu.

Tıpkı 3 yıl önce kaybettiği masumiyeti gibi...

Dudaklarına Peyda olan gülüş yavaş yavaş solarken nefretle bakmaya başladı. Henüz çiseleyen yağmura aldırmadan yavaş bir şekilde yürümeye başladı.

gidecek bir yer var mıydı bilmiyordu fakat her saniye vücuduna dolan öfke katlanarak artıyordu. 

Zihni çok iyi çalışıyordu, konuşmayı pek sevmiyor, bakışları sert ve nefret doluydu.

Küçük kız yolda gördüğü akranları gibi çığlıklarla gülmek istiyordu.

Fakat o hiç Sevinç çığlıkları atmamıştı, onun attığı çığlıklarla birlikte beraberinde gelen iğrenç kan tadı ve kokusu vardı.

Yolda annelerin ellerini tutan çocuklara kaydı bakışları; saçları örülü, düzgün giyimli kız çocuklarına...

Eli ateşe değmiş gibi hemen gözlerini çekti çocuklardan ve adımlarını daha da hızlandırdı. 10 yaşında bir kız çocuğu herkesten kaçıyordu, yaşayabilmek için.

Hızlanan adımları yavaş yavaş koşmaya dönerken içine çektiği her bir nefes nefret olarak dönüyordu ona. 

Nefessiz kalana kadar koştu küçük kız. Yüzünde hâlâ nefret bariz bir şekilde görünüyordu ta ki ayaklarının onu getirdiği yere kadar. 

Küçük kız mezarlığa gelmişti.

Ezbere bildiği yoldan ilerleyip kendisine aşina olan o mezara yürüdü. Mezar taşına baktı. Dudakları yukarıya kıvrılır iken eli yırtık kaprisinin cebine gitti. Cebinden sağ üst köşesi kırık kelebek şeklinde kolye çıkarttı. 

Temkinli bir şekilde etrafa bakıp derin bir nefes aldı gözlerine çöken öfke ve nefret ile birlikte avucundaki kırık kolye ucunu daha fazla sıktı, sesli bir şekilde nefesini verip, soğuktan kurumuş olan dudağını dili ile ıslatıp " senden korkmuyorum iblis korkmayacağım da" dedi. Ve tekrardan gülümsedi.

Fakat unuttuğu bir şey vardı;

İblis her yerdeydi...

_________________________________

İlk kitabım yazım yanlışı yada herhangi bir yanlış varsa bana söylerseniz sevinirim. 

:)

Tepkiniz nedir?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow