Amed

AMED 
Hasretin kor gibi yakar
Bir bilsen ey aziz şehir, seni nasıl özledim! 

Hevsel bahçeleri, Gazi Köşkü’nü 
Her birine ayrı özlem saklı
Göz göze sevdaya köprü
Bir de kırklar dağını 
On gözlü köprünün ruhu canlanır
Sevginin bitmez yüreğimdeki 
Amed’in surları gibi 

Ah memleketim! 
Yazar vaktinde şehirden ayrıldı
Diyarbakır’a şair oldu
Ağladı AMED! 
Eğir Asur Kalesi’nden 
Gazi Köşküne yol edinecektik 
Biraz gittik mi 
Cahit Sıtkı Tarancı’ya varacaktık
Ruhumuz şiirlere dinlenecekti
Sahi Ziya Gökalp, 
Ahmet Arif Müzesi’ne gidecektik. 
Seninle 
dört ayaklı minareye gidip
Kuşlarla beraber nimet nimet dualar bırakacaktık. 
Dicle nehrini salan, on gözlü köprüde
Kaçak çay içecektik. 

Dur gitme misafir! 
Surlar içerisinde kal dedi. 
Ey aziz dost! dedi. 
Gitmenin vakti geldi. 
Sen iyi bak yüreğine… 

Zeliha Koç 

20.07.2022 / 16:14 / Çarşamba