Atatürk' ü Anlamak (Safındaki Hainler)

Kişi ; fikrin varlığını fiziksel olarak yeryüzünde yansıtan kişilere , yansıttığı fikirlerden daha fazla bağlanırsa eğer her ne kadar destek veriyor muş gibi gözükse de hem o kişiye hem de fikre zarar verir. Çoğunluğun fikri değil kişi savunması durumunda da kişinin ölmesiyle fikrin de temelleri sarsılır. Sembolleştirmenin aşırılığı sonucunda oluşan destekçilerde fikrin safhındaki hainlerdir. Kimse o fikre bu kişiler kadar zarar veremez. Günümüzde kemalizm için de durum aynen budur. 

Mustafa Kemal'in ve silah arkadaşlarının zaferi tarihi bir yaşanmışlıktan çok masalmış gibi anlatıldı hep topluma. Keskin çizgilerle ayrılmış iyi ve kötünün savaşında iyi olanlar sıfır kayıpla ve mucizevi bir şekilde zafer kazanmış gibi anlatılıyor. Kişi bu masaldan etkilense de hakikatle karşılaştırılınca pek bi ütopik gelmesinden dolayı bulunduğu zaman dilimiyle bağdaştıramaz. Masalla karşılaştırınca düşmanı çok daha güçlü , kendisi ise kahramanlara kıyasla aşırı zayıf görünür ki "Hayır ." der. "Ben bunu başaramam." diye de ekler ve dertlerini sıralayıp iyice vaz geçer. Önümdeki engellerin aşırı fazla olduğunu ve kendisinin başarmasınım imkansız olduğunu kabullenir. 

Mustfa Kemal Atatürk çevresindeki olumsuz durumların hepsini aşarak , uğurunda savaştığı hayallerinin önündeki engellerin kendisini devirmesine izin vermemiştir. "Mevzubahis vatansa gerisi teferruattır." sözünü de bu yüzden söylemiştir zaten.  Tüm kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olmasına rağmen asla umutsuzluğa kapılmamış ve vazgeçmemiştir. Vazifeye atılmak için içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şeraitini düşünmemiş , ne gerekiyorsa onu yapmak için hayatı boyunca çalışmıştır. Bu bir masal değildi. Böylesine büyük bir zafer için verilen kayıplar da büyüktü elbet . Sadece Batı Cephesi'nde 640.000 Türk sivil öldürüldü. Esarete mahkum edilmiş bir halkın içindeki bağımsızlık ateşini yeniden yakmış ve hep canlı kalması uğurunda hayatını harcamıştır. Öyleki hastalıktan dolayı ızdırap çektiği günlerde bile milletinin yanında olmuştur.

Sembolleştirmenin ve fanatizmin etkisindeki insanlardan dolayı günümüzde Kemalizm zarar görmektedir. Mustafa Kemalin başarılarının hikmetini gösterdiği irade de ve inandıklarına bağlılığında değil de kaşında gözünde arayanlar... Safındaki hainler dememin sebebi de bu . Bu insanlar kadar kimse zarar vermemiştir belkide Kemalizme. 
Atatürkü yanlış anlayanlar bir yana aşırı iyi anlayanlar da cabası. Söylemleriyle , zaten her fırsatı kollayan asıl hainlere koz vermiş oluyorlar. 

Kendilerini bir yere ait hissetmek isteyen insanların bir kısmının bu tatmin duygusunu Kemlizm ile sağlama çabalarıda safındaki hainler tanımına uygundur. Hiç araştırmadan , bilmeden sırf "Ben şuyum , şunlardanım." demek için ideolojilere ve fikirlere inanan fazlaca bir kesim var. Artık korktuklarından mı yoksa başka bir sebepten mi bilemiyorum ama bu insanlar kendi çabaları sonucu kendilerini tanımaktansa bir sürüye katılıp hem kendilerine hem de o sürüdekilere zarar verirler. Cahilin ne büyük tehlikelere yol açabileceğini burada bariz bir şekilde görürüz. Bu sadece Atatürkçülük için değil, bulunduğumuz yüzyılda tüm ideoloji ve inançların en temel problemlerinden biri.

Herşeyden önce kendisine Atatürkçü diyen bir birey okumalı , araştırmalı ve ne gerçek hainlere ne de safındaki hainlere koz vermemelidir. Mustafa Kemal ismi siyasi bir malzeme olarak kullanılmamalıdır. Bin bir zorluklarla , onca şey feda edilerek kazanılan ve bizzat Atatürk tarafından gençlere bırakılan mirasa gençlerce sahip çıkılmalı.
Günümüzde kemalizmi savunan , özellikle genç kesmin bile umutsuzluğun pençesine düşmüş durumda. Herkes ikinci bir Atatürk bekliyor. En çok da buna üzülüyorum işte. "ATAM SEN KALK DA BEN YATAM" ve ya "ATAM GERİ DÖN , SANA İHTİYACIMIZ VAR" söylemleri beni cidden çok üzüyor. Bu insanlar sanıyorlar ki çok iyi Kemalistler . Mustafa Kemal Paşa kendisi söylüyor "Eğer bir kurtarıcı bekliyorsanız size hiçbir şey öğretememişimdir." diye. İşi şova dökenler bir tarafa cidden çok üzülüyorum. Elbette herkesten bir savaşçı çıkmasını beklemiyorum. Kişinin ömrünü feda etmesi gereken bir yol bu . Sağlam bir irade ve kararlılık gösterilmeli ama işte hepimiz bir Atatürk olamayız belki ama çabalarsak eğer hepimiz birlikte bir Atatürk olabilir. Gençliğe hitabe de özellikle bas baya kendisinin bu mücadeleyi nasıl kazandığından bahsediyor. Yani elimizde bir harita var ama işte bizim en büyük sorunlarımızdan biri o haritanın gösterdiği hedefe durmadan yürüyeceğimize and içmeye artık cesaret edemememiz.

"Hiçbir zaman ümitsiz olmayacağız, çalışacağız, memleketi kurtaracağız."

 (M.K. ATATÜRK)

Senin vizyonunu milletçe daha iyi anladığımız günlere uyanmak dileğiyle.