Sana inat, yaşarım…

Çizgiyi geçmedim ben hissettim önce, sonra durdum. 

Siz! Hayat süren leşler, zaferiniz daima olacak vurgun,

Elimde gençliğimin beyaz saçlı sayfaları var,

Bahaneler üreten sizlere, olacak kapım hep duvar,

Ne sevda bıraktınız, ne de yürek insanda,,

Tozlu aşkımı kaldırdım,

Odamın tozlu bir rafına,

Zırhını kuşanırım her gece özgürlüğün,

Kanar kanadı sol yanımın,

Şafak bize yine kördüğüm,

Çalın davulları yokuştan aşağıya doğru 

Bir türküdür tutturduğun amma

Duyanın hiç olmadığı,

Galibi yok, mağlubu yok, benim dünyamın,

Şehidi yok bu sokakta,

geçtiğin bu mezarlığın.

Korkacaksan çıktığın bu meydandan,

Desturu çekip sıvış kardeş

Arkana bile bakmadan,

Ziyan olanlar da, senin gibi düşünürdü,

Kafayı çekince hepsi birer ninjaya dönüşürdü,

Sizlerin taptığına, ben çoktan dedim pul,

Saymam sizi insandan,

Olamazsın hakka iyi bir kul,

Siz hayal kurarken, ben “o” nu yaşarım,

Ölmem ben bu sokakta,

Size  inat yaşarım…

Düştüğümü sandığında, ben dinlerim.

Kafam eserse yanına doğru,

Bir volta atıp geri gelirim…