Anlatabilir miyim sana, seni

  Nasıl anlatabilirim sana,  anlatmayı?  Anlamayı nasıl öğretebilirim?  Affetmeyi nasıl sevdirebilirim?  Bilmiyorum. Merak ediyorum,  yine ve yeniden.  Bir çok şeyi sende ki çok şeyi. Yanlış mı düşünüyorum?  Seni merak etmek yanlış mı?  Doğrusunu öğretebilir misin?  Ben bugünlerde şunu sorguluyorum,  sana verdiğim değer sana yük mü?  Bundan mı bu tavırların?  Ahh!  Ne çok sorularım var yine,  sorgulanması ve yargılanması gereken bir çok soru?   Cevapları bulabilir miyim bilmiyorum ama karşına birinin çıkmasını çok istiyorum.  Öyle biri çıksın ki karşına,  sen inan bu insanlıktan nasibini almamış canlılar arasında gerçekten 'insan'  olanların varlığına.  Affet istiyorum,  içindeki yaraların sebeplerini affet.  Affet,  sana gözyaşı döktürenleri. Sonra güven,  sıradan bir güven olmasın bu,  sırtını ona yaslan ve sırtının yerle buluşursa bir gün de ki 'o sırtını çekmişse benden yerin çiçeği vardır'  de,  bunu diyebil.  Değer ver,  düşüncelerine bile değer ver.  Öyle bir değer olsun ki bu düşüncelerin bir süre sonra acısını senden alsın.. Ve son adım sev.  Sevgin onu sevmeyi sevsin ve sen,  onu severken sevmeyi sev...

    Karşına biri çıksın istiyorum,  senin yeni sen olabilmeni sağlayacak biri.