Mâzi

Vahaları dolduran masallarda bir kan ve göz yaşı yol alıyor.
Görüyor musun , ağlıyorsun ve göz yaşların vahalarda buluşup hayat buluyor.

Arzula hakkını sen , ben yaşatırım kendimi şiirlerimde.
Geçmişin kini geleceği tehdit ederken atamazsın yarınlara umut dolu adımlar.

Kan ağlasa gökyüzü , istemese bizi yeryüzü tanrı canımızı alana kadar biz miyiz haklı?
Ayak bastığımız her yerin tek efendisi miyiz?

Önüme bir kağıt sürüldü ; bir tarafı siyah , bir tarafı beyaz.
Kapalı kapılar ardında sorgu masasına oturdum kendimle.

Kanın hala bu garibin tabutunu dolduruyor.
Dinle , güneş ve ay kutlu mirasını yaşatacak gençlere şahitlik ediyor.

Güneş ve ay bile farklı doğacak zamanla.
Katiller hakim , hakimler katil oluyor zamanla.

Yıkılan hayatlara atılan bombalar zalimin üç kuruşluk kelimeleri.
Kaleminin başında sayısız şair ve isimsiz şiirler silsilesi.

Zirveye çıkan yolda onları basamak gibi kullananlar binleri birbirlerine kırdırdılar.
Saklı yardım vardı mı yanlarına gücü seçen eller dünyanın yalanlarına ne kolay kanıyorlar.

Kum saatini içinde geçen günlerimizde kuma saplanarak ölmek sanki bizim seçimimiz . 
İnfiradı arzuladı bu ruhlar ölümün varlığını bilerek.