Şekerli Pansuman
Pamuk tarlasında nasırlaşan minik elleri, defterin yapraklarını çevirmesini zorlaştırıyordu. Arada ellerini birbirine kenetliyor, inceliyor ve takılan derileri koparıyordu. Öğretmeni, boş bir sayfa açıp onları en çok etkileyen anıyı yazmalarını istemişti. Tüm telaşı bundandı. Bir an önce boş sayfaya ulaşıp en güzel anısını kaleme almak istiyordu. Boş sayfaya ulaştığında kalemi aldı ve duraksadı birden. Sahi ne yazacaktı? Bu sefer sorusuna cevap bulamamanın telaşıyla elindeki derileri koparmaya başladı. Çektikçe hızla kanamaya başladı deri. Elindeki kana baktı ve gülümsedi. Ne yazacağını bulmuştu. Bir gün okulun önüne gelen pamuk şekeri satıcısının tezgahına koşuyordu. O hızla düşmüş ve pamuk toplamaktan nasırlaşan elleri kanamıştı. Yine de kalkmış, şekeri almış ve ellerine pansuman yapmıştı. Hayret artık acımıyordu. Rengi ve tadı dışında topladığı pamuktan bir diğer farkı dikenli saplarının olmayışıydı. Rahatça tutuyordu ve işte yarasına sebep olan pamuk merhem olmuştu bu sefer. Evet yazmalıydı bunu. Ama ellerinin kanadığını hatırladı acıyla. Öğretmeni ecza dolabında bulunan pamukla sildi Seyit 'in ellerini ve bastı yarasına. Fakat daha da acıdı Seyit in elleri. Halbuki pamuk şekerini bastığında eline hiç acımamış ve hemen geçmişti sızısı. Zil çaldığında tüm çocuklar bir hızla pamuk şekeri tezgahına koştular. Fakat Seyit koşmadı. Elindeki pamuğa baktı uzun süre ve ağladı,ağladı,ağladı...
Tepkiniz nedir?
Beğen
0
Beğenmedim
0
Sevdim
0
Eğlenceli
0
Sinirli
0
Üzgün
0
Vay
0
Kalender
Benim adım öğretmen.
Yazmayı, okumayı, düşünmeyi ve çayı severim. En çok da mesleğimi ve öğrencilerimi. ☺️
