ACI
Ne demişler "insan, yarası yarasına denk geleni severmiş..."
İnsan acısını içinde yaşar değil mi? İçine gömer çoğu şeyi; içini mezarlık, dışını bağ bahçe... Kimse görmesin, duymasın, hissetmesin diye saklamaya ne hacet var ki; insan evladı zaten sağır olmaya dünden meraklı değil mi?
Sen gözlerinle anlatırsın derdini kör olurlar, anlatmak istersin sağır kesilirler. Bu kadar zor mu bir insanı anlamak? Bazen sadece dinlesen, yanında olduğunu hissettirsen yeter; kelimelere gerek dahi yoktur.
Sen sus, sadece sarıl... sarıl ki kalbini onun kalbi doldursun; senin acını o, onun acısını sen hissedebil. Sarıl ki kalpteki yaraya dokunabil!
Yaraya merhem, başkasının yarası olamaz mı? Belki iki yara birleşip birbirlerini daha iyi iyileştirebilir, kim bilebilir ki...
Hem ne demişler "insan, yarası yarasına denk geleni severmiş..."
28'10
Tepkiniz nedir?
