Otis'in O'su

   BÖLÜM 4:

  Otis normalde içe dönük ve insanları gözlemlemekten keyif alan bir karaktere sahipti lakin artık genç bir kız olduğuna göre hayatında bir şeyleri değiştirmeli ve kendini en başta kendine sonra evrene, onun için en önemli olan nokta, ailesine kabul ettirmeliydi. Bu yüzden içe dönük yanını azaltmalı ve hayat sahnesinde yönetmen masasından kalkıp oyuncuların arasına karışması gerektiğini düşünüyordu ki bugün okula girerkenki meydan okuyucu sözlerinin altında bunlar yatmaktaydı. Tâbi, haklılığı yahut doğruluğu ilerleyen hayat sayfalarına düşen mürekkepler sayesinde öğrenilecekti. Kim bilir naif Otis'i hayatta ne gibi serüvenler bekliyordu...

      Öğretmenler okulun ilk günü sebebiyle birtakım açıklamalar yaparken henüz gerçek manada arkadaşı olmayan Otis'in aklında arkadaş edinme gayesine ek olarak kulağına ilişen öğretmen açıklamaları vardı. Heyecanlıydı, oldukça heyecanlı. Öyle ki uzun süredir varlığını hissetmediği kalbi fazladan mesai yapıyor ve beynine delicesine çalışması için gereken desteği sağlıyordu. Bu yüzdendir ki Otis bu duyguya tutulmuştu, heyecan... Onu yeniden var olmaya iten ve varlığını hissedebildiği yegâne duygu.

       Kafasının içinde düşünceler devasa bir gürültü oluştururken gözü insan kalabalığı arasında birisine takıldı. Matt McKenzie..! Hep benzer sınıfları hatta sıraları paylaştığı yegâne rakibi. Bir de itiraf edemese de sevdiği bir arkadaşı. Bu sene sanki onda da bir şeyler değişmişti. Kim bilir belki de Otis'in beyni o kadar çalışıyordu ki şuan sanrılar görmeye başlamıştı. Evet, kesinlikle bu yüzdendi! Durum ne olursa olsun bu yıl da oldukça çekişmeli geçecek gibiydi çünkü yine aynı sınıftalardı. Nereden mi biliyordu? Az önce Matt ve yakın arkadaşı Denise aralarında konuşurlarken işitmişti. Anlaşılan bu sene de ona katlanmak zorundaydı. 'En azından tanıdık birilerinin olması iyidir.' Diye düşünmeden de edemedi düşüncelerinde bocalayan Otis.