Otis'in O'su
Nasıl ki Vendetta'nın (kan davası) V'si ve Extinction(yok olmak) E'si varsa Otis'in de O'su olmalı herkes hikayesini duymalıydı. #6
BÖLÜM 6:
Suç, hata, eksiklik adına ne denirse densin Otis'in evreni bunu anlamaya ve kabul etmeye hazır değildi.
Onun evreni, bir bahar sabahını andıran adeta Nevruz'u müjdeleyen cemre gibi renkli ve hayat dolu lakin tek başına yaşadığı bencilce belki de platonik diye adlandırılacak olan rüyaların rüzgarıyla yaşarken ansızın uyanması gerektiğini hatırlatan gerçekliğin yılmayan tok sesi Otis'i uyandırmaya başlıyordu.
Büyümek mecburiyeti her küçük bedende vûkû bulmak zorunda olan illet olduğu gibi Otis'i de es geçemezdi elbette(!) Sarsılmaz sanılan her ruh ve zerre bu sûrette adeta yeniden yapılanmaya maruz kalırken onun da kaçabilme şansı ne yazık ki doğal sûrette mümkün gözükmüyordu.
Gel gelelim durum ne olursa olsun dürüst gerçeklerin kulağına fısıldadığı şeyi yadsıyamazdı: Vanessa onun arkadaş kriterine uyan birisi olmamakla beraber yalnızlığını kabullenemeyen zavallı Otis, var olan durumu kabul etmek bir yana dursun kendine bu hususta yalanlar söyleyip bunlara inanıyordu. Tâ ki -büyümek illeti durmadan bedeninde vûkû bulduğu için- bugüne kadar. Peki ya şimdi ne yapacaktı?
Tepkiniz nedir?
