Savaş ve Barış

Ortak kökleri işlerken sınıfta savaş ve barış kelimeleri gelir önce aklıma. Savaş, savaşmak. Barış, barışmak. Farklı tür ve görevde ama aynı anlamı taşıyorsa bir kelime ortak ya kökleri.

İsterdim hayattaki işlevleri de ortak olsun. İlla birleşeceklerse bir temada barış olsun o. Savaşta ve barışta değil hep barışta. İyi günde ve kötü günde ama hep barışta.

 Yeni doğan bir can bomba ve tüfek sesiyle şefkatli bir anne sesini elbette ayrıştırır. Yarınki ödevi yapamadığı için üzülen bir çocuktan kim ne hakla daha fazla bir telaşa bürünmesini isteyebilir.

Bir annenin evladıyla sınamasından daha büyük acısı mı olur?

Ben zaten yaşadım yaşacağım kadar öleceksem de hakkıyla öleyim deyip vatanı için savaşmayı göze alan bir amcamın dirayeti elbette sağlam toptan tüfekten fakat ne kadar yeterli olabilir?

Ortak kökte buluşup barışa yaslanmak, ortak temada ise sevsek hep ve sadece olmaz mı bir kuşu, bir taşı ve her Canı?