Neşe Ağacı

Neşe ağacıdır onun adı. Ne zaman baksan etrafında onlarca insan vardır. Yaşam enerjisini kaybetmiş, yeni umut ışığı arayan ve soluğu bu ağacın yanında alan insanlar topluluğu. 

Gövdesi olabildiğine geniş ve upuzun. Sanki yanına gelen herkese kucak açabilmek için  bu şekildeymiş gibi.

Dalları çıt kırıldım biraz. İnsanların saçlarının  arasından geçirip saçlarıyla oynamak ve onları huzurlu hissettirebilmek için bence.

Yaprakları renk renk. Kimin hangi renge sevdası olduğunu bilmediğinden serpiştirivermiş eline geçen her renkten bir parça.

Duruşu, hareketi, konuşması, suskunluğu, tebessümü kısaca baştan aşağıya her şeyiyle neşe kaynağıdır bu ağaç.

Gövdesine yaslanan, yaprakları altında uzanıp gökyüzünü izleyen her insan bitmez bir neşeyle dolar garip bir şekilde. 

Vakti zamanında genç bir delikanlı keşfetmiş bu ağacı. Ve ne zaman neşesini kaybetse buraya gelmiş. Yaş kemale erip yürüyemeyecek hale gelene kadar sürdürmüş buraya gelmeyi. En son Neşe ağacı ona kendi dallarından en güçlü ve kuvvetlisini hediye etmiş. "Bana gelemesen bile benden bir parçayı taşı yamacında. Sana hep neşe versin." demiş. O andan sonra o yaşlı amca o kocaman daldan kendine bir baston yapmış ve hep yanında taşımaya başlamış ve kendince bu ağaca Neşe ağacı demeye başlamış.

O yaşlı amcanın adı da Umut'tur. Umut dede. Bir keresinde bu ağacın gölgesinde dinlenirken bana bu hikayeyi anlatmıştı. O zamandan beridir bende hep bu ağaca gelir Neşe dolarım. 

Bir kere bile neşesi kalbinde yeşermiş her insan bu ağacı görebilir. Uzaklarda değil kalbinizde görebileceğiniz bir ağaçtır.

 Neşeniz bol ağacınız görkemli olsun her zaman.