GELİRİM, GEL DESEN! AMA GELME...
Karıştırıyorsun aklımı, hala kalbimi yerinden zıplatacak kuvvete sahipsin. Biliyorum gel desen gururumu bir kenara bırakıp geleceğim ama sen; GEL DEME!
Yine bir süredir karıştırıyorsun aklımı, tam unutmuşken seni...
Toksik bir hal almışken gelme, öldürdün daha ne bekliyorsun demek isterdim fakat benim salak kalbim adını andığımda bile heyecanlanıyor. Katilim, hayatımda seninle ilgili ne varsa sildim attım bir de yüreğimden atabilseydim keşke.
Sen eğleniyorsun belki ama benim hiç hoşuma gitmiyor yaptıkların, ne zaman seninle tüm bağlarımı kopardığımı düşünsem rüyalarıma uğruyorsun, yaşayabilecekken yaşayamadıklarımız geliyor aklıma sonra sana bakıyorum beni öyle görmeyişine ve öyle sevmeyişine bir dizi küfür savuruyorum.
Bir an arıyorsun gecenin köründe, günlerce ve haftalarca seni düşünüyorum neden böyle yaptığını sorguluyorum biz ilişki yürütürken de böyleydi diyorum ne bekliyorsun niye kendini paralıyorsun değmeyecek insanlar için tam aklımdan çıkıyorken aynı şeyleri yine ve yine yapmaya devam ediyorsun.
Taş kalbinde bana sadece takıntı yapacak kadar yer açanı bende istemiyorum artık, bilyorum gel demezsn ama beni yanıltıp gel deme ne olur çünkü gelirim, gururumu hiçe sayar eskisinden bile daha çok üzüleceğimi bile bile gelirim, aşkta acıya aşık birinin hayır lafını duyamazsın, sen git ve bir daha hiç gelme.
Tepkiniz nedir?
