odamdaki böcek

Odama kocaman bir böcek girdi. Böcek fobim var diyemem ama bi böcekle de yaşayamam. Çok rahatsız etti,böcek ilacım da yoktu ama bir şekilde başa çıkmak zorundaydım. Kısa süreli bir savaş yaşadık ama en sonunda çıkarmayı başardım odamdan. Şimdi bu böceği hayatınızda bir problem olarak görün. Böceği görmezden gelebilirsiniz , bu her zaman bir seçenektir ama bir gün gelip yemeğinizin içine düşerse işler en başta olduğundan daha tatsız olacaktır. 

Hepimizin problemleri var, her zaman söylerim, herkesin kuyusu kendine derindir, başkaları daha büyük problemlerle başa çıkıyor diye kendi problemlerimizi göz ardı ediyoruz, onlarla yaşamayı normalleştiriyoruz. Yaşam enerjimizi sabote ediyor, ve günlerimizden aldığımız verimi düşürüyoruz. Neden kendimize bunu yapalım hayata bir defa geliyoruz ve zamanımızı problemlerimizden şikayet ederek geçiriyoruz. Peki bu problemlerden kurtulmak için yapabileceklerimizi hiç düşünüyor muyuz? Çözüm arıyor muyuz? Çaba gösteriyor muyuz kurtulmak için?

Bazı şeyler kontrolümüzün dışındadır, bir anda söküp atamayız hayatımızdan. Ama kendimizi korumak için elimizden geleni yapıyor muyuz? Her şeyi çözüme bağlama zorunluluğumuz yok, bazı şeyleri çözemeyiz, yok edemeyiz bir anda ancak olabildiğince zarar almamak için yollar düşünmek gibi bir seçeneğimiz her zaman var. Bu insanlar, bu şey, bu..., her neyse ondan uzaklaşmamız mümkün değilse bile bizi bu denli yoran, üzen şeyden kendimizi nasıl koruruz? Nasıl en az etkileniriz? 

Kendi iyiliğiniz için bu düşünme aşamasını bile yapmak iyi gelecek. En başında söylediğim gibi, böcek fobim yok ama bir böcekle de yaşayamam. Problemler her zaman var, yok edemem ama bu şekilde de yaşayamam. Böceği odamdan atabilirim, belki problemlerimi böcek kadar kolay atamam. Ama atamıyorum diyerek bu problemin beni sömürmesine, boğmasına izin veremem. Kendiniz için mümkün olanın en iyisini sağlamak için harcayacağınız enerjiyi kendinizden sakınmayın.