ÖLÜ

Sisli bir havanın eşliğinde sokaklarda

Yürüyor başı eğik saçları darmadağın

İrkildi kalın bir ses duyunca uzaklarda 

Bir adam bağırıverdi bu ölüyü yıkayın!

Umursamadan devam etti yürüyüşüne

Dağıldı sisler içindeki duygular gibi

Sokak lambaları ışıldadı gündüz gibi

Gözleri kamaştı uyanmayı istemedi. 

Bülbül öttü  yüzüne seher yelleri vurdu

Kaybettiği kimliğinin mezarında durdu

Fatiha okuyacaktı kelimeleri unuttu. 

Güneş tepeden yaktı acılı geçmişini 

Artık anlatamazdı kimselere derdini

Kuruyan boğazını elemle  ıslattı 

Bu sefer de güneş kanlı derisini yaktı

Yanan bedeniyle açılmış mezara yattı.