YALNIZ

Gök siyah elbisesini çıkardı

Yıldızlar elimden kayıp gitti

Hicran yüreğimde ay gibi parladı

Oysa Ben güneşe merhaba demekle meşguldüm.

Duyan olmadı içimdeki köpeklerin havlayışını, 

Ağaçlar meyve verdi zihnimde 

Kulaklarım bir sesle güne başlayacaktı ki

Kirli çarşaflar arasında kayıptı ayaklarım. 

Kuşlar yeni cıvıldamaya başladı 

Güneş gülümsüyordu gri bulutların ardından 

Dudaklarım gecenin sarhoşluğunda seni sayıkladı 

Yanımdaki bile anlamadı içimdeki buhranı . 

Sabaha kahkahalarla doğduk

Gözlerim uzak bir şehirde seni aradı 

Son kişide terk etti mezarlığımı

Ve ben, oldum kalabalık bir evin yalnızı .